Vietnam

Na een behoorlijke lange brakke nacht wakker blijven op het vliegveld in KL ben ik gevlogen naar Hanoi! Door een goed dutje in het vliegtuig is de vlucht voorbij gevlogen (is dit nou geen leuke woordgrap?)! Voor het visum van Vietnam moest je best wat dingetjes voorbereiden en meenemen en las ik ook allemaal horror verhalen op het internet over ivm oplichtingen etc. Ik had op het vliegveld een meisje weer gezien die ik in Penang had ontmoet en zij vloog ook naar Hanoi. Samen zijn we naar de visum aanvraag gegaan en het was geen probleem! Het was allemaal zo geregeld, de mensen waren best vriendelijk en het was geen probleem. Met een bus zijn we naar het stadscentrum gegaan waar ik in contact kwam met de eerste indrukken van Vietnam. Natuurlijk zag je overal de bekende Vietnamese hoedjes, maar vooral verkeer. Heel veel verkeer! Scooters, scooters en nog meer scooters waarbij ze hun klakson continu hebben ingedrukt. Ook waren er genoeg wagens en enkele mensen die hun leven waagde op de fiets. Er zijn geen regels, stoplichten die wel werken maar niemand naar kijkt, iedereen kruist maar door elkaar heen en het motto is: "go with the flow"! Ik vond het direct al super gaaf om in Vietnam te zijn. Vanaf de busstop zijn ik, dat meisje vanuit Penang en twee andere mensen die we op het vliegveld leren kennen naar onze hostels gelopen die redelijk bij elkaar in de buurt zaten. Aangekomen in mijn hostel waren Nadia en Marloes op mij aan het wachten. Het was erg leuk om hun te zien. Na een verfrissende douche die ik op dat moment echt wel kon gebruiken zijn we Hanoi in gegaan. We hebben die dag eigenlijk veel rondgelopen en gekeken hoe het in Hanoi er hier aan toegaat. Wat een drukte, gekkenhuis maar vooral leuk! Ik denk wanneer ik een hele dag op een stoepje ging zitten ik daar heel de dag kon zitten en niet uitgekeken zou zijn. We hadden die middag ook een tour geboekt naar Halong bay en Sapa. Waar we de tour hadden geboekt heeft ons getipt over de lokale biertjes in de bierstraat waar we die ook wel even geproefd hebben. Voor 18.5 eurocent had je een redelijk groot glas met bier dat ook nog lekker smaakte! Even terug gegaan naar het hostel waar ik toch wel n powernapje nodig had en heb ik kennis mogen maken met de Vietnamese keuken die me goed is bevallen. Veel smaak en groente, het was echt goed te eten! In de avond bij het meer van Hanoi gezeten waar mensen veel aan het sporten waren en de gekste warmings up hebben gedaan die ik ooit heb gezien. Goed entertainment dus! De volgende dag hebben we even lekker uitgeslapen en was Nadia aan het douchen (die beneden was). Ik liep naar beneden om te ontbijten waar ik bijna uitgleed door n plas water. Dacht dat het doucheputje misschien wat verstopt was. Tijdens het ontbijt voelde we nattigheid aan onze voeten en bleek er iets mis gegaan zijn met de waterafvoer (niet van de douche). In Nederland zou er paniek in de tent zijn, maar hier namen de werknemers eerst even de tijd om te lachen. Ook werd er niet heel praktisch gehandeld, maar dat terzijde. We hadden drie doelen voor deze dag: het meer in het licht zien, de grootste tempel van Hanoi en de gevangenis. Begonnen bij het begin, het meer. Het was niks speciaals, op alle stelletjes die gaan trouwen na. Zij hielden hier allemaal hun fotoshoot en deden ook erg hun best om goed op de foto te gaan. Na hier wat rond te gaan zijn we met een fietstaxi naar de tempel gegaan. Na heel wat afdingen (van 150.000 dong wat €5.55 is naar 40.000 dong) zijn we ingestapt en zaten we dus midden in het drukke verkeer van Hanoi. Dat was wel erg gaaf om middag op straat tussen alle scootertjes te zitten. Aangekomen bij de tempel ben ik erachter gekomen dat deze tempel veel Chinese invloeden heeft. De huisjes binnen de tempel zagen er erg Chinees uit en ook de beelden kon zo uit een Chinese film komen. In deze tempel waren (toevallig?) allemaal jongeren die waren afgestudeerd en in traditionele kleding foto's maakte en vierde dat ze geslaagd waren. Tijdens de wandeling naar de gevangenis hebben we heerlijke minipizza's op voor nog geen €0.80! De gevangenis was best wel interessant. In deze gevangenis zaten de Vietnamese politici opgesloten door de Fransen, waar "natuurlijk" de meest verschrikkelijke dingen gebeurd zijn. Na een tijdje hier rond gewandeld te hebben zijn we naar het drukste kruispunt van Hanoi gegaan en daar op een dakterras was gedronken. Heel bijzonder om vanuit hier te zien hoe het verkeer zich allemaal vervoert. Nogmaals: er zit 0,0 structuur in! Hierna hebben we wat gegeten op de markt en was het alweer bedtijd!

We gingen de volgende dag naar Halong Bay! Dat is 1 van de 7 natuurwonderen. Het is een eilandengroep van 1996 rotsen waar ook enkele grotten in te vinden zijn. Vroeg opgestaan om met de bus naar halong bay te gaan. Aangekomen daar zagen we wel echt een domper! We hebben heel de weg goed weer gehad, maar aangekomen bij de kust zagen we nog niet eens de boten in het water. Zo mistig was het! Dat was echt heel erg zonde, maar na een aantal keer gezegd te hebben dat we baalde zijn we gewoon weer vrolijk verder gegaan. Dat werd beloond, na een paar uur klaarde het al wat op en kon je echt al redelijk wat zien! Het was nog niet zoals het hoort, maar wel al veel meer! Het was super gaaf uitzicht met alle rotsen waar je dan doorheen vaarde. Later kwamen we aan bij een grot. Normaal zijn grotten behoorlijk groot, maar deze was echt enorm! Niet normaal groot was dat ding! Echt zo groot en zo veel te zien. Wel was erg jammer dat we er met een vogelvlucht doorheen gingen en we eigenlijk achter onze gids aan hobbelde. Na een uur door de omgeving gevaren te hebben hebben we ook mogen kanoën tussen! Dat was ook super gaaf om
tussen de enorme rotsen te kanoën! Het werd al vroeg donker en na het avondeten ging iedereen eigenlijk al naar bed. We hadden op zich een gezellige groep, maar niet heel bijzonder. De volgende dag zijn we nog een uitkijkpunt gegaan en hebben we nog door heel halong bay gevaren. Toen we op het strandje stonden van het uitkijkpunt begon zelfs de zon te schijnen, dus hadden we met het rondvaren ook echt een goed uitzicht. Na de ochtend rondgevaren te hebben zijn we terug naar de chaos van Hanoi gegaan om te wachten voor onze bus naar Sapa. Sapa is een natuurgebied met veel bergen en rijstvelden. Na een best prima nachtbusje zijn we op zoek gegaan naar het hotel waar we ons mochten opfrissen en een ontbijt kregen. De kaart was niet helemaal goed & de mensen spraken allemaal niet echt heel goed Engels. Wanneer we om de weg vroegen aan twee vrouwen wezen ze allebei de andere kant op tegelijk haha. Na uiteindelijk het gevonden te hebben, genoten te hebben van een douche en een heerlijk ontbijt werden we opgehaald door onze gids Cho Cho. Cho Cho is een vriendelijke goedlachse (oke, eigenlijk spoorde ze helemaal niet en lachte ze om eigenlijk alles) vrouw van 46 met 7 kinderen en ook al 7 kleinkinderen. Ze was zelf 17 toen ze haar eerste kind kreeg. Ze droeg ook traditionele kleding die mensen uit haar cultuur dragen. Cho cho legde al direct uit dat er veel mensen die met ons een praatje maken waarop ze ons volgen en uiteindelijk geld eisen voor souvenirs die we moeten kopen. We hebben aan ons spraakverbod natuurlijk gehouden haha. Als eerst zijn we door een markt gelopen waar we onze lunch mochten samenstellen. De meeste ranzige ingewanden en poten lagen op tafel, maar gelukkig ook een gewoon kipfiletje was te verkrijgen. Hierna begon de trekking en zijn we eerst door het toeristische gedeelte van Sapa gelopen waar alle winkeltjes en de waterval was. Dit was al erg mooi maar hierna kwamen we in het niet toeristische gedeelte waar we ook geen andere toerist hebben gezien! We hebben door allemaal rijstvelden gelopen met de meest magische uitzichten, door en over de meest slipperige, gladde en smalle paden en veel locals in kleine dorpjes tussen de rijstvelden gezien. Ik kan niet uitleggen wat we allemaal hebben gezien, ervaren en gedaan hebben. Wel leuk is te vertellen dat we aankwamen bij een lokaal schooltje waarbij de kinderen eerst kei verlegen waren en totaal niet op de foto wilde, maar na even gewend te zijn vonden ze het toch wel heel leuk om te zien hoe ze op de foto's stonden. Ook realiseerde ik me hoe goed leven wij hebben en wat wij allemaal niet hebben. Cho cho was helemaal verbaasd hoe wij al 24 jarige naar school konden, daarbij konden werken en daarna konden reizen. Ze zei daarbij: ik ben 46 jaar oud en ik kan niet eens op vakantie. Indrukwekkend.. We hebben die dag een tocht van 17/18 km gelopen omhoog en omlaag. Ook onderling vond ik het echt super gezellig. We hadden de tour geboekt en zouden slapen bij een homestay. Zoals het woord het al zegt: je slaapt dan bij iemand in huis. We hadden gehoord dat t niet helemaal was zoals we ervan hadden verwacht. Toen we bij het dorpje aankwamen werden we voor een keuze gesteld: of we mochten hier in een luxe kamer slapen of we mochten naar de homestay. We werden een beetje verward door de keuze en begrepen het niet. We wilde niemand een oor aan naaien en wisten niet wat de goede keuze was. Uiteindelijk na lang twijfelen is kop of munt de perfecte uitkomst en viel de keuze voor de homestay. De vrouw die ons uitleg gaf hierover veranderde haar houding en kwam de aap uit de mauw. Natuurlijk ging t over geld en bleek waar we sliepen die het geld kreeg. De vrouw ging achter d'r balie zitten en daar bleek dat we bij onze gids sliepen. Dat maakte ons wel heel erg enthousiast. Het was inmiddels al 6 uur geweest en dat betekent dat het hier donker is. We moesten echt 10 minuten tussen de rijstvelden over gladde padjes lopen naar haar huis. Haar huis was omgeven door rijstvelden en was het enige huis in de omgeving. Ik denk dat ze het voor haar omgeving of haar cultuur het redelijk goed voor elkaar heeft. Voor westerse begrippen leeft ze in een krot, maar voor hier zag het er echt prima uit. We waren meer dan welkom. Naast drie van haar eigen kinderen woonde er ook twee schoondochters en twee kleinkinderen in hun huis. Ze zorgden ook enorm goed voor ons. We mochten niet mee helpen, we mochten niks dragen, eigenlijk mochten we niks behalve genieten! Er bleek snel dat het huishouden eigenlijk hier bestond uit alleen de hoofdzakelijke dingen en weinig uit gezelligheid. Er waren weinig gesprekken onderling en het leek ook dat iedereen zich erg verveelde. Ze hadden geen boeken, computer, tv of radio en ook geen andere manieren om zich te vermaken. Ze strompelde maar wat rond. Tijdens het eten kwam het gesprek wel wat meer los en vertelde haar dochter 15 (die ook Engels sprak) over haar school. Daarna vertelde Cho Cho dat haar dochter eerst van 7 tot 12 naar school ging en dan van 1 tot 11 werkte in een barretje. Dit 5 dagen per week en voor 500.000 dong per maand, dat is 25USD en 20 euro. Cho Cho heeft hier haar vanaf gehaald en ervoor gezorgd dat ze hele dagen naar school gaat. We merkte wel dat Cho Cho een hele andere vrouw was thuis. Hoe uitbundig ze tijdens de tour was, hoe stil en kalm ze nu was. We dachten dat het kwam dat ze misschien het idee had ons te entertainen tijdens de tour. Het echte antwoord kregen we de volgende dag. Na het eten ging eigenlijk iedereen snel slapen omdat iedereen vroeg op moet. Ook wij waren moe en gingen we naar bed. Op een laddertje naar boven waar we op een matras wat vergelijkbaar was met de grond mochten slapen. Wakker worden door varkens en kippen die in en rondom het huis lopen is wel wat andere koek. Het was half 8 en eigenlijk iedereen was al van huis. Na een ontbijt hebben we onze trekking vervolgd. Dit was een pittiger stuk met stijl omhoog en stijl omlaag. Bij de eerste stop raakte we in een interessant gesprek met Cho Cho. Het was een heel openhartig en eerlijk gesprek waar we vroegen hoe ze haar man had leren kennen. In haar cultuur (dus ik denk niet in die van heel Vietnam, maar die van de omgeving waar zij leeft) is het "normaal" dat de man (in hoeverre je die een man kan noemen aangezien ze vaak minderjarig zijn) de vrouw op de berg meenemen naar hun huis, hun verzorgd voor enkele dagen en nachten en dan benoemen dat ze met haar gaan trouwen. Het is dus eigenlijk een ontvoering. Dit benoemde we ook naar Cho Cho en ze gaf ook aan dat het heel beangstigend was. Wanneer de man besloten heeft om te trouwen met de vrouw/meisje gaat hij naar de ouders naar het meisje om te vragen hoeveel zij willen hebben voor hun dochter. Dit kon verschillen van 10 tot 50 miljoen dong wat echt heel veel geld is (voor hun)! Dit geld wordt dan betaald aan de ouders van de man. In het geval van Cho Cho was ze getrouwd binnen drie dagen. Ook hebben vrouwen niks te zeggen en moeten ze luisteren. Zo niet worden ze mishandeld! De jongste dochter van Cho Cho is ook al twee keer ten huwelijk gevraagd (de ontvoering gebeurd niet meer zo) en is de dochter maar Cho Cho gegaan om te vragen wat de jongen voor haar moet betalen?! Cho Cho heeft hierbij verder gekeken dan haar neus lang is en wil dat haar dochter zelfstandig kiest met wie ze wil trouwen en vrijheid heeft omdat ze van haar houdt en niet van het geld. Dat was heel erg mooi om te horen. Cho Cho vroeg ook hoe het trouwen bij ons ging en leek tevreden met het feit dat ze haar dochter de kans geeft om het op "onze" manier te doen. Ook vertelde we dat we vaak overleggen in een relatie en compromis sluiten of de ene keer naar de een luisteren en de andere keer naar de ander. Ook benoemde we dat er bij mishandeling politie aan de pas kan komen en dat diegene daarvoor gestraft kan worden. Dit verraste Cho Cho en je merkte aan haar dat dit binnen kwam. Na het gesprek zijn we verder gaan lopen en na 10 minuten vroeg ze nog eens hoe het dan in Nederland was. Na de trekking kwamen we heel anders binnen en keken we heel anders naar haar man. Hierdoor was er dus weinig gezelligheid in huis en was Cho Cho zo compleet anders thuis dan uit huis. Na een douche en een lunch zijn we terug gegaan naar de bewoonde wereld waar we ons realiseerde dat de kop of munt actie in ons voordeel heeft gewerkt! Het was z'n gave ervaring die we echt niet wilde missen. Die avond zijn we met de nachtbus terug naar Hanoi gegaan.

De volgende dag zijn we om 04.00 's Ochtends in Hanoi aangekomen waar we ons in een hostel hebben zitten vermaken. Deze dag hebben we eigenlijk veel dingen geregeld en gedaan die we moesten doen en zijn we s'Avonds weer met de bus naar Phong Nha gegaan. Daar in de bus leerde we Manon en Chrisine kennen. Ook in Phong Nha kwamen we behoorlijk vroeg in de morgen aan (5 uur) en waren we behoorlijk gebroken! Even gedut totdat we konden inchecken en hebben we ons bij elkaar geraapt om toch maar de hort op te gaan! We hebben een scootertje gehuurd en zijn we richting de twee grotten gereden. De weg ernaar toe was heel mooi! We reden tussen de bergen en had een heel mooi uitzicht! Aangekomen bij de eerste grot hadden we ons scootertje geparkeerd en zijn we aan de klim begonnen naar de ingang van de grot. Het was een behoorlijke klim omhoog, maar binnen gekomen in de grot was het dat helemaal waard!! Het was echt super groot en mooi. Het leuke aan de grotten is dat deze nog maar enkele jaren geleden ontdekt zijn. Hierna zijn we doorgereden naar de Dark Cave. Je raad het al.. Erg donker! Dit was ook erg gaaf! Om naar de grot te komen moest je met een ziplijn naar "beneden vliegen" waar je de grot in kon zwemmen. In de grot kregen we eerst wat uitleg over de grot en gingen we het water uit door de kleine smalle gangetjes lopen van de grot. Het werd steeds modderiger en modderiger waardoor als je "verkeerd" stapte je complete been verdween in de modder haha. Ook had de gids duidelijk benoemd: niet gooien met modder, maar het bracht het kind naar ons naar boven dus als hij even stiekem niet keek... Na kruipen, tijgeren en lopen kwamen we aan in de modderpoel. Z'n vieze dikke drap waar je met pijn en moeite 2 stappen vooruitkomt. Als je even je hand in de modder stak waren je vingers verdwenen en had je één grote klomp. Ook hier hebben we het kind mogen uithangen en hebben we ook van genoten haha. Je zult het niet geloven, maar de modder zat overal en het duurde ook echt even voordat we weer fris en fruitig waren. Na een eindje gezwommen te hebben zijn we in het donkere gedeelte aangekomen. Als je de lampjes uitzetten was het pikkedonker! Je zag echt geen hand voor ogen, dat was wel weer erg gaaf om te zien. In het donker moesten we een gedeelte terug zwemmen. Dat was wel heel gaaf om te doen. Je zag echt geen bal en om dan een beetje rond te zwemmen is wel tof. Het was al laat toen we hieruit kwamen en zijn we terug naar het hostel gegaan. Na wat gegeten te hebben was er live muziek en leerde we 5 jongens kennen. Daan, Phillip, Heiner, Bram en Sebastiaan! Ook Manon en Christine waren in het hostel en hebben we de avond gevuld met drankjes en gezelligheid! De volgende nacht vertrokken we alweer naar Hue om Halloween te vieren. De bus zou tussen 04.00 en 04.30 ons ophalen en vertrekken alleen kwam die pas om 07.15 opdagen. Best zonde van je nachtrust haha. Na aangekomen te zijn en een plekje gevonden te hebben om te slapen hebben we het even rustig aangedaan en gerelaxt waarop we met Manon en Christine voor Halloween zijn gaan shoppen. Het was nog lastiger dan verwacht maar na lang tobben en zoeken wisten we het: zombie baby's! Eindelijk "kleding" gevonden en zijn we ons gaan om gaan kleden en schminken! We hadden er allemaal heel veel zin in omdat we natuurlijk het nog nooit gevierd hadden. Het was ook een super vet feestje. Eigenlijk was het gewoon carnaval in oktober, alleen dan voor 1 dag! Ik zou het in ieder geval niet vervelend vinden als ze het zouden introduceren in Nederland. Bij de kroeg waar wij eigenlijk hoofdzakelijk zijn geweest hadden ze een wedstrijd wie er het engste/mooiste uitzag. Dat was wel gaaf! Daar hadden ze in ieder geval goed hun best gedaan. Na het goed gevierd te hebben, was wat slaap inhalen geen overbodige luxe. Dit hebben we ook wel gedaan. Na heerlijk uitgeslapen te hebben zijn we Hue ingegaan. Daar zijn we eerst naar de verboden stad gegaan. We verwachtte iets teveel hiervan, want het was eigenlijk gewoon een normale wijk in Vietnam, alleen binnen 4 stadsmuren. Daarna zijn we naar graftombes gegaan. Dat was wel erg bijzonder om te zien hoe veel werk ze kunnen besteden aan een graf voor 1 persoon. Het was zo groot, niet alleen het graf maar alles eromheen. Hierna hebben we nog een marktje bezocht en zijn we terug gegaan naar de kamer. Nadat we wat gegeten hebben kwamen we de 5 mannen weer tegen. Hier hebben we wat drankjes mee gedronken en toen was de avond ook weer voorbij.

De volgende dag vroeg vertrokken naar Hoi An waar we in de middag zijn aangekomen. Toen we daar de bus uitstapte werden we al direct aangesproken door tientallen mensen die hun hotelkamers probeerde kwijt te raken. Een zag er toch wel relaxed uit en was niet duur, dus daar hebben wij een kijkje genomen. Het was een prima plek en hebben we de middag aan het zwembad gespendeerd! Niks te klagen!! Die avond zijn we op stap gegaan in Hoi an. Hoi an is erg mooi en klein. In het centrum heb je een rivier waar je met een mooi verlicht bruggetje overheen gaat. Aan de rivier had je allemaal barretjes en eettenten die versierd waren met vele lampionnen. Het gaf echt een super toffe sfeer. Zoals ik al zei waren er genoeg barretjes en hier hebben we deze avond ook gebruik van gemaakt! Het was een goede stapavond die erg gezellig was. Hetgeen waar Hoi an bekend van is zijn de vele kledingmakers. Pakken, jurken, schoenen, tassen, riemen. Het kan allemaal en op maat worden gemaakt! Ook ik heb een jasje aan laten meten. Er moet gesolliciteerd worden als ik weer thuis ben, dus kan ik weer goed voor de dag komen. We zijn met de hele groep de volgende dag op zoek gegaan naar een goede kledingmaker. Uiteindelijk wat gevonden en hebben we daar heel de middag gezeten. Gelukkig was het weer niet geweldig, want het duurde wel even. Niet normaal wat daar allemaal bij komt kijken en wat er allemaal opgemeten moet worden. Gelukkig waren de Duitse jongens goed op de hoogte van alle dingen omtrent jasjes, pakken etc en kon ik naar hun tips luisteren. Ik vond het wel spannend wat eruit ging komen aangezien je een foto geeft en zelf de stof en kleuren moet kiezen. Die avond zijn we met z'n allen gaan eten. Daar gaven ze ook kookcursussen en dat leek ons wel leuk! Deze gereserveerd voor de volgende avond en zijn we weer op stap gegaan. Ook dit was weer een bijzonder goede avond en hadden we de volgende dag alle drie wel de tijd nodig om te herstellen. In de middag zijn Marloes en ik in Hoi An rond gaan fietsen, Nadia was niet zo fit dus die bleef thuis. Hoi An is echt heel leuk. Er is niet perse niet super veel te zien maar er hangt z'n leuke sfeer. Daarna zijn we nog naar het strand gefietst waar we zo goed als van onze fiets werden gerukt omdat we perse onze fietsen moesten parkeren. Na een "romantische" strandwandeling hebben we Nadia opgehaald en zijn we naar de kookcursus gegaan. Ook dit was ook eigenlijk super leuk. We zijn begonnen met loempia's, daarna een Vietnamese pannenkoek en geëindigd met een curry. Vanaf nu kan je me inhuren op feesten en partijen, want het smaakte heerlijk! Na een markje bezocht te hebben zijn we terug gegaan voor ons dagelijkse powernap! Ja, hard werken hier! Nadia was nog steeds niet opgeknapt, dus zijn Marloes en ik samen Hoi An ingegaan. Al snel kwamen we daar oude bekende tegen vanuit Hue en hebben we met hun een gezellige avond gehad vol met potjes beerpong. Ik wil absoluut niet opscheppen, maar ik ben er aardig goed in geworden. Gelukkig was Nadia na flink was slaap opgeknapt en hebben we onze dag kunnen vullen met het liggen aan het zwembad en de zee. Heel vervelend! Ook deze avond is uitgelopen op een goede stapavond. Eindelijk gingen we met de hele groep op stap (de andere mannen waar we overdag ook wat mee gingen doen) en dat was ook weer prima vol te houden. De dames hadden het de dag erna behoorlijk zwaar waardoor er niet heel veel uitgevoerd die dag. Die avond was er het lichtfestival. We zouden eigenlijk deze avond al verder gaan, maar besloten om voor het festival langer te blijven. We hadden er iets anders van verwacht, maar desondanks was het heel leuk. Alle lichten in het stadje waren uitgeschakeld en overal hingen lampionnen en deze werden ook op de rivier geplaatst waarbij je een wens mocht doen. Goede omzet, want de hele rivier lag vol met bootjes met lampionnen erop. Na 4 avonden heftig stappen waren we alle drie eigenlijk wel helemaal op, hebben we het niet laat gemaakt en zijn we op tijd ons bedje ingedoken. De volgende en laatste dag wilde we ons verwennen. Omdat we goedkoop willen leven, kopen we een pot pindakaas in de supermarkt en halen we in de ochtend om de beurt broodjes op straat! We hebben deze dag ons verwend met een buffet van 64.000 dong! Dat is €2.40! Het ontbijt smaakte erg goed en hebben we erg van genoten. Die middag zijn we Hoi An gaan rond cruisen met de scooter. Nadat Nadia bij het starten de trap opreed en zo bijna de lobby in de reed konden we vertrekken. Na een leuk ritje zijn we bij de Marmer Mountain aangekomen. Het was een super warme dag en na een hele beklimming zijn hebben we de top van de berg behaald. Ook waren er verschillende grotten in de berg! We wilde eigenlijk ook nog naar de big Boeddha gaan, maar we hadden te veel tijd verspild en moesten bedtijds terug zijn voor de bus. Dan maar voor optie 2 gekozen: een snelle duik in het zwembad! Ook prima en niks te klagen.

De busrit naar Nha Trang zou 12 uur duren, maar duurde iets langer. Het was niet echt een ontspannen busrit l aangezien een kind de gehele nacht angry birds speelde met geluid aan en er een Aziaat naast mij lag die gaapte en niesde alsof er in een kring van 400 kilometer niemand om hem heen was en sliep zo vast dat hij alles bij elkaar snurkte. Zonde dat ik 1.5 meter verderop lag. Aangekomen in Nha Trang zijn we op zoek gegaan naar een hostel. Daar sliepen Becks, Dan & Matt ook die wel al in Hue en later ook in Hoi an zijn tegengekomen. Nha Trang is een badplaats voor Russen werd ons verteld, maar eigenlijk dacht ik dus dat het wel mee zou vallen. Denkfout! Ik denk dat we een van weinige westerlingen waren. Alleen maar Russen, Russen en wat verdwaalde Chinezen en Japanners. Alle borden, folders van restaurantjes, winkels, travelagencys waren in het Russisch geschreven. Overal liepen Russen en eerlijk gezegd was er ook weer sprake van de stereotype Rus! Na een ontbijt aan het strand zijn we op het strand gaan liggen. Na de brakke nacht konden we wel wat slaap inhalen en dit hebben we ook gedaan. Ook hebben we een potje volleybal gedaan met wat Russen. In het begin waren ze eigenlijk best prima, maar op het moment dat een jongen van 12 meewilde doen en ik voor hem eruit gingen begonnen een paar Russen te protesteren dat het maar een kind is en hij niet goed genoeg is en dat ik perse mee moest doen. Dit laat hun vriendelijkheid weer eens goed naar voren komen. Die avond zijn we met Dan, Mat, Becks, Phillip, Heiner, Nadia en Marloes gaan stappen in Nha Trang. Ook hier waren weer veel Russen die helemaal zich hadden bezat, maar dit was weer een goede avond. De volgende dag zijn we met onze motormuizen op stap gegaan. Phillip en Heiner hebben de motor meegenomen in de bus en hebben we hier een tourtje mee gedaan. We zijn met hun achterop & Nadia met haar stoere gele monster (zie foto) naar een Pagode, Historische torens en een waterval gegaan. Vooral de waterval was echt heel gaaf. Om daar te komen moest je 20 minuten over rotsen klimmen. Daar houdt Polleke wel van! Ik denk iedereen die dit leest is wel bekend met mijn grote talent namelijk zingen! De avond ervoor waren Becks en ik aan het ouwehoeren over the voice. Heiner ving wat verkeerd op en dacht dat ik daarmee had meegedaan en vroeg dit aan Nadia. Nadia maakte er natuurlijk een mooi verhaal van met als resultaat dat Heiner direct geloofde dat ik een bekende zanger ben in Nederland. Deze dag tijdens het touren vroeg hij ook meerdere malen of ik wilde zingen en welke genre ik speel. Misschien een bijzijnmomentje, maar voor ons heel grappig. Het was echt een vette dag en die hebben we afgesloten met een hapje en een drankje met Dan, Matt en Becks. Vroeg op om met de bus naar Da lat te gaan. Voor mij was het niet z'n relaxte rit omdat ik niet fit was. De dag ervoor dacht ik dat t een katertje was, maar blijkbaar toch niet. Aangekomen in Da lat hebben we een taxi gepakt naar het hostel. We lazen al op internet dat de eigenaars echt te leuk, lief en gek waren maar toen we aankwamen werd dit dubbel en dwars bevestigd. We kwamen binnen en "mama" begon te zingen en te schreeuwen. Ook de andere mensen die er werkte schreeuwde ons van harte welkom en aan knuffels en kussen kwamen we niks te kort. Een heeeel warm welkom. Na bijgekomen te zijn van deze "shock" heb ik een napje gedaan die me toch wel wat beter heeft laten voelen. We zijn nog even het stadje ingegaan en een tour geboekt voor de volgende dag. Toen we aankwamen in het hostel was het "family diner" al gestart. Er waren twee lange tafels waar iedereen omheen zat waar onder andere mama continu eten bijzette. Aan eten niks te kort, je kon zo veel eten als je wilt en dat voor €1.60! Het was echt een toffe sfeer die zich voortzetten in de avond. Daar zorgde mama wel voor met haar zang, dans en gekke dingen. Ik heb mezelf echt vroeg naar bed moeten schuppen omdat een beetje slaap wel goed voor me zou zijn. Gelukkig had de goede nachtrust wel geholpen en was het niet voor niets. Nadat we vergeten waren op te halen zijn we iets later dan gepland de tour begonnen. We hebben die dag erg veel gezien onder andere een koffieplantage met specialiteit wezelkoffie. De wezels eten de koffiebonen op, poepen ze uit en daar wordt koffie van gemaakt. Maar ook hebben we rijstwijn fabriek, pagode, happy Boeddha, krekelfarm, zijdefabriek en het hoogtepunt de elephant waterval! Die was echt super gaaf. We hebben deze heel dapper belopen op onze slippers waar al verschillende mensen hadden gezegd dat het glas en modderig zou zijn. Dat was er, 5 minuten lag ik met mijn gezicht in de modder te rollen! De avond zijn de mannen met de motor aangekomen in Da lat en hebben we na het family diner een goede stap avond gehad. Deze hebben we afgesloten in een karoakebar. Daar had je allemaal kleine ruimtes waar je karaoke kon zingen. Dat was wel echt heel gezellig. De volgende dag gingen we canyoningen. Ik kan er heel veel over vertellen omdat het zo gaaf was, maar het hield in: abseilen, zwemmen, glijden, neerlaten sleuren door de stroming en cliff jumping in, om en vanaf watervallen. Een keer gesprongen van 7 en 11 meter hoog en twee keer naar beneden abseilen van een droge en twee keer van een waterval met water waarbij je bij 1 een je 5 meter boven het water je handen los moest laten waardoor je een vrije val had. Suuuuper gaaf! De avond erna was niet veel anders dan de vorige: family diner, drankjes & afsluiten met karaoke waar een politieagent even een drankje mee ging doen en de Vietnamese Frans Bauer uit ging hangen. Na goed uitgeslapen te hebben zijn we met de bus naar Mui Ne vertrokken. Deze rit duurde iets langer dan verwacht, maar uiteindelijk zijn we aangekomen in Mui Ne. Deze avond ben ik braaf vroeg gaan slapen, aangezien ik behoorlijk moe en niet fit was. De volgende dag hebben we niet heel veel gedaan. We wilde naar t strand gaan, maar daar was geen plek om te zwemmen aangezien er vooral veel gekitesurft werd en er geen schaduw is. Ook al ben ik toch al de nodige maandjes in de zon, m'n mooie witte huidje kan dat toch nog niet hebben. We gingen maar over naar optie 2. Bij de buurman binnen sneaken en aan het zwembad liggen wat gelukt was. Hier hebben we de hele dag gelegen. Ook hebben we die dag de duinentour voor de volgende dag geregeld. Deze avond zijn we wel op stap geweest en was het een goede avond. We zijn naar een strandtentje gegaan met de hele groep en alweer tussen de Russen staan te feesten! De ochtend erop hebben we onze spullen moeten pakken omdat ons hostel volgeboekt was, zijn we maar als tegenprestatie bij de buurman gaan slapen omdat we z'n zwembad hadden gebruikt en graag nog een keer wilde gebruiken haha. Dit hebben we de volgende ochtend ook gedaan en zijn we de volgende dag met een tour meegegaan. We wisten dat we naar de duinen gingen, maar meer wisten we er niet over te vertellen. We werden opgehaald en bij de eerste stop afgezet. Yo, stap maar uit en zoek het uit haha. We liepen een beetje verloren rond, geen idee wat we kregen te zien en wat we moesten doen. We liepen maar wat rond en kwamen uiteindelijk bij de "Grand Canyon" van Vietnam uit! We moesten door n riviertje lopen met stromend water langs de rotsen. Het was echt heel mooi en ik denk ook wel dat het redelijk goed erop leek. Daarna zijn we doorgereden naar de duinen. Het was echt groot! Echt niet bizar groot! Alleen maar zand, bergen en nog meer zand! We hadden een plaatje gehuurd waardoor je dus kon zandboarden. We liepen een hele flinke berg op, zweten als een dolle, we gingen er klaar voor zitten, namen een aanzet en hoppa... We zaten nog op dezelfde plek! Tegenvaller haha! Maar goed, het uitzicht was wel echt heel gaaf. Toen we uit de duinen kwamen was overal zand te vinden. We zijn daarna nog naar de rode duinen geweest, dat was iets minder mooi maar hier hebben we wel de zonsondergang bekeken wat wel echt mooi was. Die avond zijn we even op bed gaan liggen en in slaap gevallen. Hele goede avond dus zoals jullie lezen haha! We zijn de volgende dag met de bus naar Saigon gegaan. Deze rit was niet heel comfortabel doordat de airco niet werkte in de bus en het ongeveer 30 graden was. We waren heel blij toen we aankwamen en een relaxt hostel hebben gevonden. We wilden toen een rondje lopen door de stad, maar zijn al snel in het park gestrand. Daar waren allemaal locals aan het badmintonnen, volleyballen en hooghouden met een bamboobal! We zijn hier op een bankje gaan zitten en hebben een beetje rond gekeken. Al snel spraken ons een paar locals aan en raakte we in gesprek. Was echt een super leuk gesprek over Saigon, Vietnam en Nederland. Die avond hebben we nog Dan, Matt en Becks gezien en mee wezen stappen. Ook dit was weer een super leuke avond! De volgende dag hebben we weer gedag tegen hun gezegd want hun gingen Cambodja heel snel door en we zagen ze niet meer. Toch blijft het wel jammer dat je heel veel leuke mensen blijft ontmoeten maar daar elke keer weer "afscheid" van moet nemen en je die waarschijnlijk nooit meer gaat zien. Na het gedag zeggen hebben we een tour geboekt naar de Cu Chi tunnels. Om de oorlogsdag compleet te maken zijn we in de ochtend naar het oorlogsmisdrijven gegaan. Vietnam zijn geschiedenis bestaat hoofdzakelijk uit oorlog. China, Frankrijk en Amerika hebben hier oorlog gevoerd en het museum was vooral gericht op de oorlog met Amerika. Er waren hartstikke veel foto's en verhalen over deze oorlog die heel veel indruk maakte. De foto's van de lichamelijke handicaps die nog steeds zichtbaar is in het straatbeeld van Saigon door verschillende gif aanvallen, de vreselijke martelingen en moorden die de Amerikaanse soldaten uitvoerden, de wereldwijde protesten en de levende verbrandingen van demonstranten uit protest. Onbegrijpelijk hoe mensen dit kunnen doen en niet leren vanuit het verleden. Als je mij een beetje kent, weet je dat ik hier niet echt voor gemaakt ben en het ook veel indruk op mij gemaakt heeft. Na flink afgezet te zijn met de taxi zijn we met een tour naar de tunnels gegaan. Ook dit was super interessant. Amerika had de betere wapens, meer soldaten en meer mogelijkheden om oorlog te voeren, maar hadden de Vietnamezen de wijsheid en voerden ze meer een psychologische oorlog met overal vallen, boobytraps en acties waar ze de Amerikanen mee konden verwarren. Gaten in de grond met spijlen, tunnels van bunker naar bunker waardoor het leek dat ze tegen 1000e Vietnamezen streden terwijl het er maar 100 waren en nog veel meer slimme acties die er ook niet om logen. Veel uitleg gehad over de oorlog waarop we door een ingang mochten van een tunnel. Ik wilde dit natuurlijk wel proberen en ging door het gat en deed het dekseltje dicht waarop de onze gids even op de deksel ging staan. Ookal weet je dat hij er binnen 15 seconde afgaat duurde het toch niet lang voordat de eerste zweetdruppels tevoorschijn kwamen. Even later mochten we de tunnels in en dat was wel heel gaaf. Ze hebben deze tunnels voor de toeristen wat groter gemaakt, want de Vietnamezen hebben wel een ander postuur dan wij hebben. Het was echt een super interessante en toffe dag die hoog in m'n lijstje staat. S'Avonds nog wat gegeten en een drankje gedaan en redelijk bedtijds naar bed want de volgende tour naar de Mekong Delta stond vroeg op ons te wachten. Dit is een rivier die door 6 landen stroomt waar veel eilandjes te vinden waren. De eilanden waar wij zijn geweest waren heel erg toeristisch vol met luxe restaurants. Desondanks was het best leuk met als hoogtepunten een python in m'n nek en een boottochtje door een soort bamboe mangrove.

Vietnam zit er "alweer" op. Ook hier weer mijn visum zo goed als helemaal gebruikt, maar de tijd is voorbij gevolgen. Ik vond Vietnam zoals je aan de grote van het verhaal wel kunt lezen erg gaaf, sorry hiervoor haha. Super veel afwisselende dingen gedaan, gezien en ervaren waardoor ik Vietnam echt aan iedereen aanraad! Morgenvroeg vertrekken we met de bus naar Cambodja, waar ik waarschijnlijk weer alleen ga reizen. Marloes en Nadia gaan hoogstwaarschijnlijk Cambodja wat sneller doen waardoor ze Laos er nog bij kunnen pakken. Doordat ik nog redelijk goed zit met mijn tijd kan ik er iets langer over doen! Maar ook daar heb ik enorm veel zin in! Wel voelt het einde van mijn droomreis wat dichterbij komen nu doordat het lijstje van de landen die ik ga bezoeken steeds korter word en ons Joyce over een dikke maand mij al gaat vergezellen en ik dat ervaar als het einde! (kijk er stiekem ook wel heel erg naar uit hoor Joyce! :)) Maar zoals ik al meerdere malen eerder heb gezegd: niks te klagen, het is nog steeds volle bak GENIETEN!!