In de ochtend zijn we naar vanuit Ho Chi Minh naar Phnom Penh (Cambodja) vertrokken! Omdat we de vorige avond pas heel laat in ons bedje lagen waren we niet heel fit in de ochtend en hadden we ons voorgenomen om onze wallen weg te werken door lekker te slapen. Al snel zagen we een moeder en een baby instappen in de bus en wist ik wel dat de wallen niet weggewerkt gingen worden. Hadden we ook nog even het geluk dat het kind ook nog eens achter ons ging zitten! Huilende kinderen zijn niet een van mijn favorieten in het openbaar vervoer haha, maar de busreis en het oversteken van de grens was een eitje. Zo gemakkelijk dat ik mijn backpack niet eens door scanner hoefde te halen! Heel bijzonder. In de avond kwamen we aan in Phnom Penh. In de rit naar PP en in de buitenwijk hadden we al snel door dat het weer heel anders was dan Vietnam. Alles zag er veel "ouderwetser" uit en er was veel sprake van armoede wat je in Vietnam niet zo veel op straat zag. Hoe verder we in de hoofdstad kwamen, hoe meer de armoedige huisjes veranderde in Aziatische begrippen normale huizen. We werden gedropt bij het kantoor van de bus organisatie en zijn we met een TukTuk naar de centrum gegaan. We hadden al wat hostels opgezocht en bekeken in welke wijk het te doen is en daar zijn we heen gegaan. Uiteindelijk een hostel gevonden en onze spullen gedropt. In Cambodja betalen ze met Amerikaanse dollars, alleen hebben ze geen munten en geven ze hun eigen eenheid ipv de dollar munten! Na wat gegeten te hebben die avond zijn we vroeg naar bed gegaan omdat we helemaal gesloopt waren en de wallen inmiddels op mijn knieën hingen! Ik heb nog nooit zo lekker geslapen en werd de volgende ochtend ook helemaal uitgerust wakker. We hebben die ochtend gezocht naar pindakaas en stokbrood, maar tevergeefs. Nergens te bekennen, dus moeten we onze geliefde ontbijt en lunch opgeven! Eeuwig zonde.. Die ochtend (was wat later in de ochtend) hebben we streetfood als ontbijt en ik kan je vertellen: dit smaakte goed! Heerlijke fried noodles met taugé en dat voor €0.80 eurocentjes! We zijn onze sightseeing dag begonnen bij een tempel, deze stond midden op een rotonde (ik denk eerlijk gezegd dat de tempel er wel eerder stond haha) en was weer heel anders dan in andere landen. In Cambodja hebben ze allemaal een cobra met 6 koppen en een paradijsvogel in en om de tempel. Als de vogel samenkomt met een draak staat dit voor vrede! Ook op deze tempel bleek dat de dierenrechten niet optimaal zijn en armoede in Cambodja groot is. Er zaten tientallen vogels in een kooitje, waar wij er maximaal 1 in zouden stoppen. Er was een gezin aan het bedelen op de tempel. Doordat het kind nergens mee te spelen had, speelde ze maar met een half dood vogeltje die ze gooide van links naar rechts, met z'n vleugeltjes speelde en rond slingerde en nog meer dingen waarvan mijn maag omdraaide. Om de tempel heen was een park waar wij hebben gerelaxt! Daar waren ook veel locals aan het genieten van hun "vrije tijd" en was erg leuk om rond te lopen, op een bankje te zitten, rond te kijken en over mensen te praten. Net alsof je in Nederland op het terras zit, alleen net iets anders haha! Hierna zijn we naar central market gedaan van Phnom Penh! Een grote markt met van alles en nog wat waardoor er altijd weer iets aan m'n handen blijft kleven! Ook was er een food market bij en daar hebben we ook weer lekker van de Cambodjaanse keuken mogen genieten! Ik hou echt van zulke markten. Je zit tussen allemaal locals, tussen de meest rare gerechten, links van je ligt een stuk lever, darmen en long van een koe die nog bereid moet worden en rechts zitten twee locals met de meest ranzigste eetgewoontes en in sneltreinvaart hun noodlesoepje weg te werken! Er is zoveel te bekijken, te ruiken en te ervaren op zulke markten dat ik daar niet uitgekeken op raak. We wilden hierna naar het koninklijk paleis gaan, maar daar mocht je niet in met blote schouders en een te korte broek. De meiden hadden er niet aan gedacht. Ik had nog een shirt meegenomen, maar ik denk ook dat m'n broek iets te kort was. We zijn nog naar een andere tempel gegaan. In Phnom Penh waren er erg veel monniken waaruit blijkt dat het een heel gelovige plek is. Nadia en Marloes zijn naar het internetcafe gegaan, waarop ik nog de stad in m'n eentje heb verkend. Ik heb die dag nog een tempel bezocht waar de monniken vredig de plantjes water gaven en het allemaal schoon maakte terwijl ze met hun iPhone aan het prielen waren. Daarna kwam ik langs een plein waar ik net het einde zag van een traditionele dans en daarna kon luisteren naar wen bijeenkomst van Unicef die onderwijs heeft geregeld voor dove kinderen in Cambodja. Het was heel erg leuk om de verhalen van de kinderen te horen hoe dit allemaal in zijn werk is gegaan. In de avond hadden we ook weer afgesproken met Heiner en Phillip die ook vanuit Vietnam naar Phnom Penh zijn gekomen. Ook zou ik deze avond Margot weer zien die ik in koh Phi Phi (Thailand) heb ontmoet. Na een hapje eten hebben we ook nog een drankje gedaan! Het was vooral weer heel gezellig om Margot weer te zien! We hadden elkaar genoeg te vertellen en het was ook echt een super gezellige avond! Waarschijnlijk zijn we in dezelfde plek met kerst, dus dat is ook super leuk om dat samen te vieren.

De volgende dag was het dan zo ver: de killing fields. Ik heb de nodige research gedaan over de rode Khmer en de killing fields om mijzelf toch wel voor te bereiden op wat die dag ging komen. Met de TukTuk zijn we naar de killingfields gegaan, waar bij de parkeerplaats zelfs een verbod was om te toeteren. In eerste instantie ziet het er nu uit als een hele vredige plek. Als je niet beter zou weten zou je zeggen dat het een leuk parkje was waar ik graag met ons Rexje zou door willen wandelen. Niets is minder waar en als je verder kijkt dan je neus lang is zie je veel afschuwelijke dingen. We kregen een recorder met koptelefoon die het verhaal van de killing fields vertelde. Gelukkig hadden ze de Nederlandse taal, mijn Engels is echt verbeterd en vrij goed nu maar toch is Nederlands wat gemakkelijker te begrijpen met de vakjagon van de geschiedenis. Je liep direct af op het monument waar 8.000 gevonden schedels in stonden. Ook waren er ook nog andere botten en beenderen te vinden. Naast de vele massagraven die er te zien waren, liep je over paden waar kleding uit het zand stak wat betekende dat er iemand onder jou voeten lag begraven. Dit gebeurde niet een keer maar heel vaak. Ook staken er soms wat botten of tanden bovenuit. Ook was er een stuk pad afgezet omdat er een geheel skelet boven de grond kwam. Elke drie maanden doen de werknemers van de killing fields een ronde om alle botten en kleding op te rapen die boven de grond uit komt. We zitten nu in het droge seizoen van Cambodja, maar het schijnt in het regenseizoen (wat heel logisch is) nog erger te zijn met de dingen die boven de grond uitkomen. Dit was toch wel heel confronterend om te zien. Er werden verschrikkelijke verhalen verteld die ik toch wel heel graag met jullie delen. De leider van de Rode Khmer wilde een agrarisch land en alle mensen werden uit de steden verdreven. Ze moesten 24/7 voor Pol Pot (de leider) werken op het land, met nauwelijks pauze en bijna geen eten. Hierdoor stierven er al een hoop mensen door ziekte en honger. Hij had ook de onopgeleide mensen achter hem staan, omdat hij hun wijs maakte dat de "slimme" mensen alles van hun afpakte. Doordat Amerika aan het bombarderen waren in Vietnam, maar dit ook wel eens voorkwam in Cambodja besloten sommige mensen toch onder te duiken in de steden. Dit was een reden voor de Rode Khmer om deze mensen op te pakken. Een andere reden was om mensen op te pakken als je leraar bent, slim bent, een bril droeg, een boek had die in een andere taal is geschreven of als je enigszins een andere taal spreekt. Dan ging je naar de gevangenis en werd je als je daar de martelingen overleefde naar de killing fields gebracht waar iedereen op vreselijke wijze werd vermoord. Elk massagraf had zijn eigen verhaal. In een massagraf lagen soldaten die volgens Pol Pot de rode Khmer verraadde. Hun hadden Vietnam in hun hoofd en vandaar werden hun eerst onthoofd en daarna in het massagraf "gegooid". In een andere massagraf lagen vrouwen met baby's in. Vooraf dat de moeders vermoord werden, werden de baby's voor het oog van de moeders tegen de boom naast de massagraf dood geslagen. De baby's lagen als eerste in het massagraf, waarop de moeders snel volgde. Doordat de rode Khmer ook het geld heeft afgeschaft en er sprake was van ruilhandel had de rode Khmer weinig middelen om mensen te doden. Kogels waren immers te duur en gebruikte ze veel alternatieven zoals scheppen, machetes, messen, bamboestokken enzovoort. Bij veel schedels zag je ook veel barsten door de klappen die zij hebben gehad. Ook moesten de gevangene eens in de zoveel tijd een getuigenis geven waarom ze gevangen zaten. Ze moesten dus een leugen verzinnen, daarin geloven en om vergiffenis vragen. Ook mocht dit nooit dezelfde zijn. Als je niks meer wist of niet geloofwaardig genoeg was kan je vast raden wat het gevolg hiervan was. Als er 1 iemand van de familie gedood werd, werd vaak de gehele familie gedood zodat er niemand wraak kon nemen. Vaak werden de mensen ook zo lang en zo ernstig gemarteld dat ze op een gegeven moment zichzelf en familieleden/vrienden de schuld gaven van misdaden die ze niet hadden gedaan, waardoor ze zichzelf of anderen daarmee de dood injaagde. Om aan te geven hoe ziek de man en de rode Khmer was (als dat niet al voor 200% duidelijk is) is dit een veel gebruikte slogan van Pol Pot: beter een onschuldig slachtoffer teveel dan een levende vijand. Onder aanvoer van Pol Pot heeft de Rode Khmer 3 van de 8 miljoen Cambodjanen op de meest verschrikkelijke wijze vermoord onder andere in de 300 killing fields, waaronder ook Pol Pots zijn eigen familie. Pol Pot is hier nooit voor opgepakt, hij is 82 jaar geworden. Hij heeft nog geleefd met een tweede vrouw en samen met zijn kleinkinderen. Echter is zijn doods oorzaak onbekend maar schat iedereen toch dat hij is vergiftigd. Hierna zijn we nog naar het museum geweest wat niet heel interessant was, maar vooral verschrikkelijke foto's liet zien hoe dit allemaal gebeurde. Een vrouw stond te vertellen dat ze een uur geleden in gesprek raakte met een man. Hij was soldaat binnen de rode Khmer en heeft dus de meest vreselijke dingen gedaan. Hij vertelde dat hij enorm veel spijt had, het zichzelf niet kon vergeven maar als hij dat niet allemaal deed in die tijd zelf gemarteld en vermoord werd. De vrouw die het vertelde stopte jaar verhaal, liep door en vertelde dat ze er helemaal akelig van werd met haar lichaam vol met kippenvel. Zoals je merkt raak ik er niet over uitgepraat en heeft het veel met mij gedaan. De meeste informatie was niet nieuw voor me, maar om het dan voor je te zien is heel heftig. Het was ook een hele intensieve dag en hebben we ook voor de markt even op bed gelegen wat echt nodig was. Ik was zo moe. Ik was helemaal leeg en energieloos van alle heftige dingen die we gehoord en gezien hebben. Na een goede powernap zijn we naar de markt gegaan. Super leuk was dit! Je kon zelf je gerechtje samenstellen en dit deden we dan ook! De meiden hadden beide een gekookt ei. Marloes begon het eerste ei te pellen en deze zag er toch net iets anders uit. Ik maakte nog een grapje: "als er maar geen kuiken in zit" want ik wist dat ze dit in Cambodja aten en enkele seconde later bungelde er een pootje van het kuikentje uit het ei. GAD-VER-DAMME! We begonnen een beetje te schreeuwen en te lachen en de locals keken ons aan of we gek waren. Verderop was een meisje namelijk haar ei lekker aan het uitlepelen! Toen kwam het andere voorbeeld van armoede in Cambodja: er kwam een vrouw bedelen om eten ipv geld. Voor ons geen probleem en gaven de eieren weg! Even later gingen de locals weg en lag er nog een ei en waren we toch wel benieuwd hoe de vogel eruit zag dus hadden we het ei nog even ontleed. Te ranzig! Het was gewoon een volgroeid kuiken met snavel en veren. Na nog over het marktje gelopen te zijn hebben we nog een drankje gedaan aangezien dit de laatste avond samen was. Het was echt super leuk en zijn dan ook laat in de avond gaan slapen.

Nadia en Marloes bleven nog een dagje langer, maar ik vertrok vandaag al naar Kampot! Ik ben vroeg opgestaan om het koninklijk paleis nog te bekijken. Het echt een heel mooi paleis met een gave zilverpagode erbij. Alleen was bij het paleis bijvoorbeeld verboden om naar binnen te gaan, dus kon je alleen maar van buiten naar binnen kijken. Dat was wel zonde! Van buiten waren de gebouwen wel echt super mooi! Hierna ben ik m'n spulletjes gaan pakken en hebben we nog samen geluncht waarop het afscheid volgde. Op 1 dag na 1 maand samen gereisd en dat is toch wel heel speciaal. We hebben echt een super leuke tijd gehad met z'n 3e, maar gelukkig wonen we dichtbij elkaar in de buurt, dus dat gaat helemaal goed komen! Daarna ben ik in de bus naar Kompat gestapt en ben ik bijna 2 uur (het zou ook eens niet zo zijn) later dan verwacht aangekomen. Die avond ben ik wat gaan eten en heb ik een tour geboekt. Ik ben weer alleen dus had een aantal keer gevraagd of er wel meerdere mensen de tour deden, want het was wel leuk om mensen te ontmoeten. De volgende dag vroeg opgestaan voor de tour. Na 25 minuten kwam er een man aankakken met de boodschap dat ik wel de enige was dus de tour niet door kon gaan. Godverdomme! Ik moet eerlijk bekennen dat ik wel een beetje boos werd aangezien ik dat gister meerdere malen had gevraagd en hij loog over het feit dat er al mensen al hadden geboekt. Ook vond ik t niet zo tof dat ik vroeg m'n bed uit kwam voor niks. Er waren uiteindelijk twee opties: geld terug krijgen of hij zou iemand halen waar ik achter op de scooter bij kon en hij mij rond zou rijden en uitleg zou geven. Uiteindelijk voor het laatste gekozen, dus ging de beste man iemand halen. Waarschijnlijk had hij deze man van de straat afgeplukt want hij spraak nauwelijks Engels, maar prima. Alleen zou de tour nu wel de helft korter zijn. Eerlijk gezegd wist ik niet meer zo goed wat er allemaal in zat, dus vroeg ik wat er dan minder was? In de middag zou ik eigenlijk nog een boottocht hebben, maar die ging niet door. De dollar tekens begonnen te rollen en ik bedacht mezelf: minder krijgen is minder betalen! Dus ik eiste een deel van mijn geld terug, waar de man het in eerste instantie niet helemaal mee eens was. Uiteindelijk toch gekregen (ja ja, pitbull Paul!) en ben ik achterop de scooter gesprongen. De rit was echt super gaaf. Er was een hele mooie omgeving met bergen, bomen, bossen etcetera maar de bezienswaardigheden waar ik heen ging was niet heel bijzonder. We gingen naar een oud casino en kerk, maar dat waren eigenlijk gewoon twee lelijke vervallen panden. De waterval zag er op de foto in de folder enorm spectaculair uit, maar in het echie kwamen er drie druppels water uit, maar de pagode was wel erg gaaf. Er was ook niet heel veel bijzonders te zien, maar er waren erg veel monniken aanwezig en ik vond het erg leuk om te zien hoe zij daar hun ding deden. Op de terugweg zijn we nog bij een grote Boeddha gestopt en waren we alweer terug in Kampot. Het was best leuk totaal en vooral achterop de scooter door die bergen rijden was echt tof. In de middag heb ik op pad gegaan voor een massage! Omdat Kampot niet heel groot is, had ik niet erg veel keus maar kwam ik uit op een plek waar je gemasseerd kon worden door een blind iemand. Dat leek me wel leuk om te ervaren en ben ik naar binnen gelopen. De massage was echt super goed! Echt heel goed! Dus hiervan heb ik dan ook op en top van genoten. Verder was er in Kampot weinig tot niks te doen, waardoor het in de avond maar een beetje saaie bedoeling was.

De volgende dag ben ik naar Koh rong gereisd. Dat is een eiland in Cambodja, hier zou ik ook weer Margot meeten! Na een bus en bootreis kwam ik aan op Koh Rong wat echt super mooi is. Alle hostel, bungalows, eettentjes en barretjes zaten direct aan het strand en waren heel erg kleurrijk en vooral mooi. Ik had al snel in de gaten: hier kan ik wel een aantal dagen vertoeven! Op de pier stond Margot op me te wachten. Ze waren een slaapzaal in het hostel van Margot aan het maken die die avond zo ongeveer klaar zou zijn. Uiteindelijk bleek dit niet zo te zijn en ben ik bij Margot en haar vriendin Niamh (je spreek het uit als Niev) in de kamer gaan liggen. Het was een Vietnam reünie op het eiland. Eigenlijk iedereen waar ik mee ben omgegaan of ontmoet heb in Vietnam zat op dat eiland, waaronder ook 4 van de 6 jongens die op de motor rond toerde, dus dat was helemaal leuk om die weer te zien! Die middag zijn we naar het strand gegaan en in de avond op stap geweest. We hadden die avond in het hostel een groep leren kennen uit Engeland, Ierland en Australië en dat was super gezellig. Het eiland is super relaxt, mooi en gezellig en er zijn veel mensen gestrand die er al een tijd werken of keer op keer hun visum verlengen en hier blijven hangen. De volgende dag werden we wakker, keken we uit het raam en zagen we dat het weer echt shit was. Beetje miezer, maar vooral bewolkt. Iedereen was ook lam, moe, brak of had een kater dus hebben we in het restaurant naast ons hostel de harde schijf van Margot aangesloten en films gekeken haha. Beetje kansloos als je op z'n eiland zit, maar je moet wat. Het houdt je van de straat zullen we maar zeggen! Ook die avond zijn we weer op stap gegaan en hebben we een pubquiz gedaan (waar we overigens laatste zijn geworden). De volgende dag was het weer al wat beter en hadden we een boottocht gepland. Voordat we op de boot gingen, kwam ik oude bekende tegen vanuit Indonesië. Met Louis en Camille hebben we in Indonesië een weekje gereisd tijdens de Komodo trip en een klein stukje in Flores. Ik wist dat ze op het eiland waren, dus dat was wel echt weer super leuk om elkaar te zien. Samen met de groep van 6 en nog een andere Nederlandse jongen zijn we met de boottocht mee gegaan. Als eerst vaarde je om het eiland, we hebben niet eens om het hele eiland gevaren en ik had al in de gaten wat voor gigantisch eiland dit was vol met jungle, heel veel jungle. We zijn ergens gestopt om te snorkelen, maar er was niet heel veel te zien doordat het de afgelopen nacht enorm geregend heeft. Zonde, maar het was wel super gezellig. Daarna gingen we vissen, niet met een hengel maar met alleen de lijn maar ook dit werkte. Samen hadden we 29 vissen gevangen, waarvan de twee mensen die er werkte er denk ik 15 hadden gevangen. Ik had er zelf ook 2 gevangen en voelde mezelf een echte Robinson haha. Ik zag de uitnodiging al komen van RTL en me op een onbewoond eiland leven, eitje! Sarah had hier wat meer moeite mee. Ze wilde haar aas/lood erg ver gooien, dus gooide met alle geweld haar aas in het water, maar door haar vaart, rende ze haar aas achterna en lag ze zelf even later in het water. Hilarisch om te zien, maar hoogstwaarschijnlijk een bijzijn momentje haha. Nadat we ze hadden gevangen, gingen we naar Long Beach om deze vissen te barbecuen! Potverdorie goeie vis haha. Echt heerlijke vis! Na wat gerelaxt te hebben op het strand zijn we alweer terug gevaren naar de bewoonde wereld. Terwijl we terug vaarde begon het verderop enorm te donderen en zag je donkere wolken onze kant opkomen. Gelukkig waren we net op tijd op het strand en ben ik deze avond wat gaan eten met Louis en Camille. Het was weer vanouds gezellig en super leuk om alle verhalen uit te wisselen die we in de afgelopen twee maanden hebben meegemaakt! Het regende echt enorm hard, waardoor eigenlijk iedereen op 1 plek bleef waardoor dat echt hartstikke druk, maar vooral gezellig was. Dit merkte ik de volgende ochtend ook omdat opstaan toch wel wat moeite kostte. Marot en Niamh vertrokken deze middag, dus ben ik samen met hun naar the 4 Cave beach gelopen. Een super mooie strand met helder blauw water. Jammer heb ik er niet veel van kunnen genieten aangezien ik eigenlijk alleen maar mijn kater heb uitgeslapen onder een palmboom haha. Die avond ook een hapje gegeten en nog een drankje gedaan die ik nog niet zo goed kon hebben dus ben ik rond middernacht braaf gaan slapen.

Helaas "moest" ik de volgende dag alweer van het eiland af en was mijn plan om direct door te gaan naar Siem Raep. Ik kwam aan in Sihanoukville, wilde de nachtbus boeken maar kwam er al snel achter dat niet alles last minute te regelen is in Azie. Dat werd dus een dag "verplicht" doorbrengen in Sihanoukville. Ik ben op zoek gegaan naar een hostel en had uiteindelijk echt een heel fijn hostel gevonden met zwembad erbij! Aangezien het heel warm en zonnig was: geen overbodige luxe! Ook was een extra dagje niet erg hier omdat Margot en Niamh hier ook waren, door hetzelfde "probleem" als ik had. Met hun ben ik die middag door Sihanoukville gaan struinen, waar niet bijzonder veel te beleven was behalve strand, prostituees en mensen die zich helemaal bezatten te vroeg op de dag. Hierna ben ik terug naar het hostel gegaan waar ik Martina en Alice leerde kennen. Met hun en Alliceston die ik al eerder heb leren kennen in het hostel ben ik gaan eten. In het restaurantje kwam ik Leon tegen die ik eigenlijk door heel Vietnam en Cambodja overal tegenkom. Na het eten zijn we ook nog even op stap geweest. Het was een hele goede stap avond, maar hier kwam de seksindustrie die in Cambodja toch wel veel speelt naar boven. In Phnom Penh zag je al regelmatig een te oude, dikke, kale, vieze westerling met een meisje rond de 20 te innig dansen, eten of samen zitten en dan kan je al raden wat er speelt. In Sihanoukville zat het er vol mee! Nadat we thuis zijn gekomen hebben we nog een nachtelijke duik genomen en dat was echt heerlijk. De volgende dag heb ik nog even aan het zwembad gelegen en eigenlijk niet heel veel gedaan. Ik had deze avond dus wel de nachtbus naar Siem Raep. Ik werd opgehaald, naar het busstation gebracht waar ik samen met een meisje vroeg wanneer we vertrokken en 5 minuten konden wachten omdat we naar de wc moesten. Ze zouden om 20.00 vertrekken (het was nog geen half 8) en ze konden wachten. Zo gezegd, zo gedaan en zijn we naar het toilet gegaan en toen we terugkwamen... Bus weg! Gelukkig heb ik m'n eastpak altijd bij me omdat daar al m'n waardevolle spullen inzitten, maar m'n backpack zat dus wel al in de bus. Snel zijn we samen naar een kantoortje gelopen waar je de bus kan boeken, gebeld en toen was het afwachten. Gelukkig stond de bus er weer binnen 10 minuten en zijn we ingestapt. De bus had 4 uur vertraging (niks nieuw in Azië) waardoor we dus 14 uur in de bus hebben gelegen, want ik had en slaapbus. Ik was zoooo moe van al het stappen op Koh Rong en Sihanoukville dat ik 12 uur heb geslapen! Heerlijk! Ik kwam echt uitgerust de bus uit, wat ook wel eens anders is geweest. In de bus kwam ik weer oude bekende tegen die ik heb leren kennen op Koh Rong (Majoska, Tom,en afgesproken om met hun morgen naar Ankor Wat te gaan. De dag van aankomst heb ik eigenlijk niet meer gedaan dan heel de dag aan het zwembad gelegen en genikst! In de avond ben ik gaan eten met Majoska en Alex en hebben we een rustige avond gehad aangezien de volgende dag om 04.30 de wekker ging om voor zonsopkomst naar Anker wat te gaan. Mijn nachtrust was echter niet zo goed doordat ik te uitgerust was en er om 3 uur iedereen dronken terugkwam van het stappen en niet hun best deden om stil te zijn. Een beetje brak op naar de Ankor Wat! Met een TukTuk die ons die dag ook zou rondrijden. Aangekomen bij Ankor Wat was al heel toeristisch. Ik ben niet heel goed in schatten, maar ik denk wel dat er meer dan duizend mensen voor de zonsopgang stonden te wachten. Helaas was deze behoorlijk teleurstellend doordat het zo toeristisch was, maar ook doordat het best wel bewolkt en dus niet heel veel te zien was. Helaas pindakaas, maar de Ankor Wat tempel was wel erg gaaf om te zien. Om de Ankor Wat tempel zijn er nog heel veel andere tempelcomplexen en hebben we nog twee grote bezocht. De tweede was de Bayaar tempel en die was echt prachtig. Het was meer een ruïne dan een tempel, maar echt super mooi. In de rotsen waren allemaal verschillende gezichten geboetseerd en het totaalbeeld was enorm mooi. De Aziatische mensen kwamen meer voor de foto's dan voor de schoonheid. Vele liepen er rond met een fotoboek rond met voorbeelden hoe je leuke, grappige en mooie foto's kon maken in combinatie met bijvoorbeeld de gezichten. Dit was echt hilarisch om te zien. Even later stond ik een foto te maken van een beeld, maar stond redelijk dichtbij om een close-up te maken. Achter mij kwamen 2 Aziaten staan: "excuse me" en wuifde me vriendelijk weg aangezien zij daar een foto wilde maken. Jullie begrijpen natuurlijk wel dat ik even 5 minuten langer ben blijven staan om het ultieme kiekje te verkrijgen! Hierna zijn we naar de Tombes Raider tempel gereden. Je raad het al: de films zijn daar opgenomen! Dit was een heeeeele gave tempel doordat er grote bomen over de tempels zijn gegroeid. Zonde was dat het alleen zo druk dat dit wel een beetje het totaalbeeld "verpeste". Het leek wel of je op door Effe noar Geffen slenterde, zo druk haha! Hierna wilde wij nog graag terug naar de Ankor Wat tempel omdat het nu was opgeklaard. Hier was de TukTuk chauf het niet zo mee eens, maar wij hadden hem voor de gehele dag betaald, maar hierdoor moest hij omrijden en wat hij niet blij mee. Met dikke tegenzin is hij terug gegaan en hebben wij kunnen genieten van een absurd mooi uitzicht op de Ankor Wat. Dit was echt de perfecte afsluiter!! Het was zoveel mooier. Ook zijn we nog op de toren geweest wat ook een bijzonder mooi uitzicht gaf wat helaas niet vast te leggen op een foto. Helemaal uitgeteld zijn we terug gegaan naar het hostel en heb ik een dutje gedaan. Als echte die hards hebben Majoska en ik nog die avond meegedaan met de pub crawl (kroegentocht) die ook zeer goed bevallen was.

De volgende dag heb ik lekker uitgeslapen en ben ik de markjes in Siem Reap gaan afstruinen. Daar leerde ik twee meisjes kennen en heb ik de middag mee gespendeerd! In de avond gingen Majoska, ik en twee vriendinnen van haar naar een bijlesklas gegaan waar een man vrijwillig Engelse les gaf aan de kinderen van Siem Reap. Dit was echt een hele leuke ervaring. De eerste klas was met wat jongere kinderen. Hij gaf de les echt op een hele leuke manier aangepast op de leeftijd van de kinderen. Er werd klassikaal geoefend waar alle kinderen hardop alles opnoemde en geklapt wanneer het kind iets goed antwoorden. Echt heel leuk om te zien. De les erna was er een les voor tieners, waarop hij zijn lesaanpak aanpaste. Ook dit deed hij super goed. Hij was een echte motivatie en inspiratie voor de kinderen en de kinderen hadden echt heel veel discipline en wilde erg graag leren. Hij wilde Cambodja uit de armoede trekken en de kinderen een toekomst bieden, waar het beheersen van de Engelse taal erg belangrijk bij is. Bij deze klas werden er ook dingen besproken waar ik geen bal van begreep en de kinderen zo uit de mauw schudde. Erg indrukwekkend! Die avond zijn Majoska, Simone (een vriendin die ook bij het schooltje was) en ik gaan stappen en ook dit was weer een hele leuke avond. De volgende dag moest ik weer vroeg op, want ik ging een weeshuis bezoeken. Had dit adres van Anne en Michelle gehad (super bedankt daarvoor) en werd opgehaald door Savaiya. Ze vertelde wat over Cambodja, over zichzelf en vroeg wat dingen over mij onderweg waarop we aankwamen bij het weeshuis. Bam, heel anders dan dat ik had verwacht. Ik had misschien voor Aziatische begrippen wat teveel verwacht, maar in ieder geval wel een gebouw van steen. Fout! Het was echt een krotje. Het was best wel heel armoedig om te zien hoe het eruit zag. De kinderen waren hartstikke enthousiast toen ik aankwam en heb ik een rondleiding gekregen door het terrein. Er liepen 100 kippen, 100 eenden, 4 honden, er waren 3 "gebouwtjes" waarin alles was gevestigd en veel landbouw. Er leefde 15 kinderen tussen de leeftijd van 2.5 en 15 waarvan beide ouders of 1 van de ouders is van overleden en de ander niet in staat is voor je kind te zorgen. De kinderen gaan overdag naar school en kregen in de avond Engelse les van Savaiya. Savaiya is 23 jaar, woont in het weeshuis. Ik heb haar niet helemaal goed begrepen omdat haar Engels niet optimaal was, maar ook zij geeft sowieso haar ouders verloren toen ze 1 jaar oud was, maar ik twijfel erover of ze zelf ook in dit weeshuis heeft geleefd. Nu runt ze het in ieder geval met haar broer, die nu in een andere stad was om geld te verdienen voor het weeshuis. Even later kwam ik in gesprek met de kinderen en kreeg ik meer over ze te weten, oppervlakkige dingen maar ook indrukwekkende dingen. Ze hadden een bord in het "klaslokaaltje" met de dromen van de kinderen. Hier brak echt mijn hard. Er stonden dromen op als Sky diven, duiken maar ook een tour gids of docent worden. De kinderen hebben helemaal niks en een opleiding is erg duur in Cambodja. Savaiya gaat een bachelor starten omdat een oud vrijwilliger voor haar geld heeft ingezameld zodat ze al enkele jaren van de opleiding kan volgen. Dit is ook wat de kinderen nodig hebben, dus een hele kleine kans dat de dromen van de kinderen uitkomen. Het deed me echt heel veel om in de stralende ogen van de kinderen te kijken terwijl ze over hun dromen vertelde, terwijl je weet hoe veel verschrikkelijke baantjes er zijn in Cambodja en ik alleen maar hoop dat de kinderen niet op straat raken, in de prostitutie raken waar ik al eerder over vertelde of een TukTuk chauffeur die heel de dag moet smeken of er mensen in willen stappen en continu onbeschoft worden behandeld door toeristen en in de avond veranderen mannelijke prostituees. Misschien denk ik wel in extremen, maar dat is hoe ik het ervoer. Even later lieten de kinderen zien hoe zij vissen vingen en kokosnoten uit de boom haalde en heb ik een potje mogen voetballen met ze. De kinderen straalde, zagen er gelukkig uit en zeiden dat ze t een heel fijne plek vinden om te wonen. Ik geloof ook dat Savaiya en "grandma" erg goed voor de kinderen zijn. Ook toen ik een donatie gaf zag je Savaiya stralen van geluk. Even later kwam er een ander stel het weeshuis bezichtigen die zij van een vriend te weten waren gekomen. Zij kwamen even peilen hoe het was en wolde heel erg graag komen helpen. Ze gingen dit weekend het kippenhok opbouwen en hun gingen meehelpen. Ook gingen ze Engelse les geven en Savaiya was zo blij en gelukkig dat ze er bijna emotioneel van werd. Die avond ben ik nog even een drankje gaan doen en het rustig gehouden. De volgende dag was alweer m'n laatste dag ik Cambodja. Gister ben ik naar Bangkok gegaan om hier nog het noorden van Thailand te gaan ontdekken! Ik hoor er heel veel goede verhalen over, dus ik heb er weer heel veel zin in! Een fijne Sinterklaas allemaal :)