Java

Hallo allemaal,

Geland in Jakarta hebben we de public bus naar het treinstation gepakt in Jakarta. Na alle verschrikkelijke verhalen van iedereen had ik Jakarta als een hel ingeschat. Het is een hele drukke stad met veel verkeer, armoede en smerigheid maar we hebben het niet zo ervaren zoals de verhalen de ronde gingen. Misschien omdat we ook echt in het centrum zijn gebleven. Nadat we een nachttrein hadden geboekt zijn we met Sophie, Diego en Ines gaan lunchen. Daar hebben we afscheid genomen van Diego en Ines want zij hadden een andere trein. Hierna zijn we naar verschillende shopping malls gegaan en hebben we wat rondgeslenterd door Jakarta. We hadden de middenklasse geboekt en we verwachte eigenlijk het ergste, maar het was ook dit viel mee! Wat een geluk haha. Ik had genoeg beenruimte en een vriendelijke man die me de reis vergezelde. De nacht was oké, er was geen coupe met bedden dus moesten het met stoelen doen. Ik heb eigenlijk op een paar keer wakker worden na redelijk geslapen. Beter dan ik verwacht had!

Aangekomen in Yogyakarta zijn we op zoek gegaan naar een hostel. Na 10 minuten rond gelopen te hebben hadden we een kamer gevonden. Yokyakarta is ook echt grote stad, maar had toch wel iets. Er waren veel kleine zijstraatjes waar veel hostels en restaurantjes te vinden waren, wat er gezellig uit zag. Als echte bikkels zijn we die middag naar de Prambanan tempel gegaan. We hebben een lokale bus gepakt wat goed geregeld was. Prambanan was mooi. Het was een groot park met verschillende tempels die wel 3 of 4 kilometer uit elkaar lagen. Deze hebben we niet allemaal bezocht. Sophie en ik hebben een klein dutje gedaan, terwijl er elke keer kinderen voor ons neer werden gezet om met ons (slapend) op de foto te gaan! Dat moeten vast geweldige foto's zijn. In de avond kwamen we Diego en Ines weer tegen en spraken we af om de volgende avond wat samen te eten. Die avond hebben we wat gegeten en zijn we redelijk op tijd naar bed gegaan aangezien Saskia en ik om 3.45 op werden gehaald voor de Borobudur. Dit is de bekende tempel van Java en eigenlijk ook van Indonesië! Op elk boek over Indonesië staat deze tempel op de kaft.

De volgende ochtend vroeg uit de veren om de zonsopgang te aanschouwen op een berg bij de tempel. Als je spreekt over een flop, kan je dit zeker in het bovenaan het rijtje erbij schrijven. Het was enorm mistig, te veel mensen en je zag echt niks. Hier baalde we een beetje van, maar aangekomen bij de tempel was dit snel veranderd. Ik begrijp waarom dit het hoogtepunt was. Het was een heel groot en indrukwekkend gebouw met 5 "verdiepingen". Elke verdieping had zijn eigen verhaal en dus ook zijn eigen soort versieringen. Overal waar je keek zijn versieringen en boeddha's die enorm mooi zijn! Aangekomen op de top is zijn er heel veel "bellen" te vinden waar een Boeddha inzat. Wat bij de "zonsopgang" de mist verpeste gaf aan de top een magisch effect. Na een fotoshoot met alle bijna alle locals kwam de zon door en hebben we ook zo kunnen genieten van de Borobudur. Terwijl we wilde terug lopen naar onze chauffeur, hoorde we opeens "tourist, tourist"!! Op dat moment keken we om en zagen we een groep schoolmeisjes op ons afstormen om met ons op de foto te gaan.

Weer aangekomen in Yogyakarta hebben we in de middag niet heel veel gedaan behalve wat rond gelopen en de bus geregeld naar Semarang. In de avond zijn we met Sophie, Diego, Ines en Charlie (die we die middag tegen zijn gekomen en al kende van Lake Toba) wat gaan eten en drinken! Na een kansloze zoektocht naar een bar of pub maar besloten om naar bed te gaan. We hadden nog wel 5 minuten mee kunnen genieten van een optreden van een lokaal bandje. Hier dansen de locals erg enthousiast op allemaal hetzelfde dansje.

De bus naar Semarang was prima! Het duurde 4 uur voordat we er waren. We waren niet goed geïnformeerd door de bus company, dus werden we op een geheel andere plek afgezet dan afgesproken. Gelukkig zijn de taxi's niet zo duur en hebben we een taxi moeten pakken naar ons hotel. Het hotel was in China Town wat normaal een gezellige omgeving zou moeten zijn. De China Town in Semarang was vooral armoede en vuil i.p.v. gezelligheid. Er sliepen mensen onder een zeiltje op straat wat hun huis moest voorstellen, de "rivier" bestond uit plastic en ander afval en overal lag rotzooi. Onze indruk was niet zo goed, ook niet van de rest van de stad. Gelukkig was het hotel wel erg mooi. In de avond zijn we naar de foodmarket gegaan, wat wel erg leuk en mooi was. We waren de enige toeristen, de rest was allemaal van Aziatische afkomst waardoor we zo nu en dan een beetje raar werden aangekeken door hun. Het is super leuk om zo je avondeten door te brengen. Lekker buiten zitten, mensen kijken en te lekker eten eten. We hebben hier onze avond gespendeerd met biertjes en een kaartspel waarbij Saskia ons meer dan duidelijk heeft bewezen dat ze enorm veel geluk heeft! Omdat het hotel alleen maar tweepersoons kamers had en het te klein was voor een extra matras (wat we normaal doen) en we twee kamers te duur vonden hebben we geïmproviseerd. Met z'n 3e in bed, waarbij de middelste met haar voeten bij de hoofden lag en andersom. Er waren veel muggen dus hadden we ook nog de klamboe opgehangen. Waarschijnlijk een bijzijnmoment, maar het zag er te grappig uit!

In de supermarkt kwamen we op het geweldige idee om eieren te koken aangezien we een waterkoker hadden in onze kamer. Hoe geweldig het idee was, hoe armoedig de uitvoering was. Overstromingen, kapotte eieren en uiteindelijk een kapotte waterkoker als resultaat. De volgende ochtend uitgeslapen (was al "lang" geleden) en zijn we Semarang ingegaan.
Zoals verwacht was er niet zo veel te zien en te doen. Nogmaals gekeken in de lonely planet en in combinatie met de wandeling die we hadden gemaakt zijn we tot de conclusie dat er niks te doen is in Semarang. We waren wel wat gebouwen tegen gekomen maar die zagen er ook niet heel interessant uit zover we konden zien. We waren nu in een shopping mall waar een bioscoop was. Uit pure wanhoop zijn we maar (alweer) naar de film gegaan. Gelukkig was de film wel echt tof en hebben we een leuke middag gehad. Semarang was niet echt de moeite waard, het eerste inschattingsfoutje al was de avond op de foodmarket wel echt heel leuk!

Die avond zijn we vertrokken naar Malang per bus. Dit is een studentenplaats waar je vanuit de Bromo vulkaan kunt beklimmen. We zijn vertrokken om 19.00 en de bustocht zou ongeveer 9 uur duren waardoor we 05.00 afgedropt zouden worden bij ons hostel. Onze chauffeur nam het allemaal niet zo nauw en stopte met regelmaat om even te kletsen met zijn maten of een sigaretje te roken waardoor we pas om 08.30 aan zijn gekomen in het hostel. Een reis van 12.5 uur! Deze rit is (nogmaals) gebleken dat ze in ieder geval op Java (wat waarschijnlijk ook in de rest van Azië zal zijn) als gekken rijden. Continu elkaar inhalen en dan net op het nippertje terug zijn op de eigen weghelft voordat de tegenligger er is. Ik moet wel zeggen dat dit tot nu toe alleen is bij de locale bevolking. Onze taxi chauffeurs hebben altijd nog prima gereden! Gelukkig kan ik overal wel redelijk goed slapen, maar Saskia en Sophie hebben daar grote moeite mee waardoor ze helemaal gesloopt waren. We leerde 2 Nederlandse meisjes kennen in het hostel die vannacht met de trein waren aangekomen en hetzelfde probleem hadden. Zij hadden via via vernomen dat er in Malang een mooi zwembad was te vinden. Na wat informatie gevraagd te hebben hoe we er moesten komen zijn we naar het zwembad gegaan. Het was een heel groot mooi buiten zwembad met 2 glijbanen en niemand die ons 5e vergezelde. Privézwembad! Het was een heerlijke middag om even bij te tanken van het vele reizen de afgelopen weken. Stiekem veel uren in de auto, taxi, minivan, trein en het vliegtuig gezeten.

Het hostel waar we verbleven was erg mooi! Het was op het dak van een ander hotel, alles was van hout en bamboe en er hing een hele leuke sfeer. De eigenaresse is een Nederlandse en zij had veel mensen in dienst met een lichamelijke beperking. Een man had een geamputeerde arm waar een andere man scoliose had. Ik vond het erg mooi om te zien dat ook hier er kansen worden geboden aan mensen met een beperking. Deze avond zijn Sophie, Saskia en ik wanhopig op zoek gegaan naar tours om naar de Bromo en Ijen vulkaan te gaan. We konden niet echt iets vinden wat bij ons in de smaak viel, dus besloten we de volgende verder op onderzoek te gaan. Ook in Malang is in de avond niet zoveel te beleven, dus hebben we ons wederom weer vermaakt met kaartspelletjes, biertjes en sterke verhalen. De volgende ochtend zijn we door goede tips van andere backpackers in het hostel naar een tourist agency gegaan waar we de goedkoopste Bromo/Ijen tour hadden gevonden en ook hebben geboekt. We hebben wat door Malang gelopen, stiekem op zoek naar een kapper! Al snel vonden we er 1 waar ik geknipt werd voor 20.000 Rupiah, dat is maar liefst €1.30! Ik had ook een been en voet massage genomen voor 10.000 Rupiah, maar dit was geen massage te noemen. Achteraf voelde mijn benen als herboren, maar tijdens de massage was het een grote kwelling haha. Deze avond zijn we om 20.00 naar bed gegaan om de volgende dag (01.00) opgehaald te worden voor de Bromo vulkaan.

Netjes werden we door onze guide Briza met zijn chauffeur en twee Belgen die de tour ook deden opgehaald. Na een rit van 2 uur in ons minibus en een rit van een uur een jeep kwamen we uit bij het uitkijkpunt op Bromo waar we de zonsopkomst konden aanschouwen. Zoals iedereen al zei: het is enorm toeristisch, maar dat maakte het niet minder mooi! We waren op z'n 2400 meter hoogte, boven de wolken en het was z'n 8 graden. Erg koud, dus werden er veel winterjassen verhuurd waarvan ik ook gebruik van heb moeten maken. De kleuren waren bijzonder mooi en veranderde elke 5 minuten. Ook de Bromo vulkaan kwam er goed in uit en we hebben echt met z'n 3e genoten!! Later zijn we naar een andere krater gereden die "actief" is. In de zin van; er komt best wat rook uit. De beklimming was best zwaar omdat het allemaal los zand was. Herinner je nog de geur die ik beschreef van de hot springs in Sumatra? Deze geur kwam ons tegemoet alleen dan 7 keer zo heftig die bij menig Bromo beklimmer op zijn of haar adem sloeg. Ook was er een stevige wind waardoor er veel stof was. De krater bereikt ben ik verder gegaan voor de top. De andere hadden te veel last van hun adem. Het uitzicht op de top was erg gaaf. Je kon de krater perfect zien en het hele uitzicht was onbeschrijfbaar.

Na een ontbijt bij een local thuis zijn we om 10.00 richting onze accommodatie vertrokken in de buurt van de Ijen vulkaan. Dit zal ongeveer 7 uur rijden zijn. We kwamen iets eerder aan dan verwacht. We reden een inrit op van een heel mooi groot hotel, waarop wij elkaar allemaal aankeken en zeiden dat we dit totaal niet verwacht hadden. Al snel hielp de gids ons uit onze dromen dat het toch niet ons hotel was, maar dat onze chauffeur even de weg moest vragen. Toch toen we aankwamen was het vergelijkbaar met het eerdere hotel. Niet dat we er veel van hebben gezien, want we moesten de "volgende dag" om 00.00 klaar staan om naar Ijen te gaan. We wilde graag de blue fire zien. Onder andere daaruit bleek dat onze gids beginnend was, hij wist niet veel (eigenlijk niks) te vertellen over de vulkanen, dus ook niet over de blue fire. We hebben het even voor jullie gegoogeld en het is: het zwavel dat verbrand en dat geeft een blauwe kleur. Na een rit van bijna 2 uur begonnen we aan de beklimming van de Ijen. Het was een behoorlijk heftige klim van 3 km met stijle hellingen en gladde padjes. Ook uit de klim bleek dat de gids nieuw was, hij moest ons namelijk meerdere malen vragen om te stoppen omdat hij uitgeput was haha. Na een klim van bijna 2 uur zijn we aangekomen op de top waarvan je de blue fire al wel kon zien, maar kozen ervoor om verder naar beneden te gaan. Op het midden kwam de welbekende eigeur weer naar voren waarop iedereen in de groep afhaakte om verder naar beneden te gaan, maar ik koos ervoor om verder naar beneden te gaan. Het was de moeite waard! Zo gaaf. Het was zo mooi. Ik kan niet omschrijven wat ik zag, maar het was echt te mooi.

Terug aangekomen bij de top was het alweer bijna tijd voor zonsopkomst. We wisten al dat er een krater Lake was, maar wauw.. Deze was echt gigantisch! Nadat we van dit uitzicht hebben genoten een lange tijd zijn we begonnen aan de afdaling. Bromo en Ijen zijn niet met elkaar te vergelijken. Hoewel Bromo "de vulkaan" van Java moet zijn, vinden wij (en eigenlijk iedereen die we erover hebben gesproken) Bromo in het niks vallen bij Ijen.

We zijn vanmorgen afgezet bij de Ferry point naar Bali en hebben weer een flinke reis achter de rug om naar Kuta te komen met lokale bussen. We hebben Java in vogelvlucht gedaan en hoofdzakelijk ons bij de highlights gehouden. Java was erg mooi, maar ook met veel reistijd waardoor we ervoor hebben gekozen wat minder te bekijken omdat we wel behoefte hebben aan zon, zee, strand en niet te vergeten stappen! We blijven 2 dagen in Kuta (zon, zee, strand en stappen), waarna we daarna naar de Gili eilanden (ook in de categorie zon, zee, strand en stappen) gaan om mijn verjaardag te vieren en een beetje te relaxen! Niettemin Java is meer dan gaaf en onmisbaar!!!